19e eeuw.
In de 19e eeuw had Nederland koloniën. Indonesië en Suriname waren toen bijvoorbeeld van ons. We deden veel aan handel. Vooral slaven handel. Oftewel we namen slaven uit Indonesië en Suriname mee. Die verkochten we dan weer op slaven markten. Deze periode word ook wel de zwarte bladzijde uit onze geschiedenis genoemd. Het leven van een slaaf was vreselijk. Ze werden geslagen, mishandeld en uitgebuit. Ze moesten veel werken op bijvoorbeeld tabaksplantages of suiker plantages. Daar moesten ze dan leven in kleine hutjes. Dit komt omdat wij toen dachten dat wij beter en slimmer dan hun waren.

Nu: 2016
In het nu hebben we eigenlijk geen koloniën meer. Suriname is nu een vrij land en Indonesië voor het meest ook. We hebben nog wel de ABC eilanden. Dat zijn Aruba, Bonaire en Curaçao. De slavenhandel is gelukkig al verdwenen. Maar dat was al op 1 juli 1863. Wel waren we een van de laatste jaren die de slavenhandel afschafte. Op die dag was het een feest voor alle slaven. Nu denken wij ook niet meer dat we beter en slimmer dan hun zijn. De vrije landen wouden zelf vrij zijn. Wij hebben toegegeven en het land teruggegeven. Nog steeds zijn de ABC eilanden beroemde vakantie plekken.

Over 100 jaar
Over 100 jaar denk ik dat de ABC eilanden nog steeds bij Nederland horen. Ook denk ik dat Nederland uit is gebreid door zee droog te leggen en door stukje bij beetje iets van Duitsland en België in te nemen. Maar er zouden geen slaven zijn. Misschien gaat het dan zelfs al weer beter met de economie en zijn er minder mensen arm. We zouden wel nog steeds stilstaan bij wat er allemaal is gebeurd in de 19e eeuw en de slavenhandel. Want dat mag eigenlijk niet vergeten worden. Dat is te erg. Waarschijnlijk blijven er veel belangrijke en oude steden bekend. Zoals Willemstad en Jakarta. Maar alles veranderd natuurlijk wel.